راه های بهتر کردن صحت مکاتب

1- محیط مدرسه
محیط مکتب مهمترین عامل تاثیر گزارنده بر صحت روانی شاگردان است. برای آنکه اطفال توان یادگیری قابل قبولی داشته باشند، در محیط مکتب باید خود را راحت حس کنند و باور داشته باشند که در صورت نیاز محیط مکتب از آنها پشتیبانی می کند. ارگان مکتب باید محیطی امن و کارآمد را پی ریزی کند. محیط مکتب باید با کمترین پریشانی همراه باشد تا شاگردان از قدرت تمرکز بالایی برخوردار شوند. در طرح صحت مکتب، مجریان باید با تحقیق شرایط محیطی مکتب عوامل پریشانی محیطی را یافته و برای رفع آنها برنامه ریزی کنند. برنامه ریزان باید بیندیشند که والدین، معلمان و مربیان مکتب چگونه می توانند در رفع مشکلات محیطی موثر باشند. به عنوان مثال برای ارائه راه حل ها می توان برای کارمندان یا والدین کارگاه های آموزشی برگزار کرد.

2- سرویس های صحی
اطفال انسان های نابالغ در حال رشد می باشند، لذا به کنترل ها منظم طبی از قبیل واکسیناسیون، چک داندانها، فیزیک بدن و آزمون دید نیازمند هستند. برای این منظور باید مربیان بهداشت آموزش داده شوند. برای برطرف کردن برخی نیازها همچون واکسیناسیون می توان از ارگان های طبی دولتی و خدماتی می توان کمک گرفت. مربیان صحت باید در ارتباط مستمر با والدین برای اطلاع رسانی مشکلات صحی شاگردان باشند. همچنین می توان برای والدین کارگاه های آموزشی جهت آموزش راه های حفظ و کنترل سلامت اطفال برگزار کرد.

3- آموزش صحت
شاگردان مکتب باید از اطلاعات کافی صحی برخوردار باشند. کودکان باید در مورد بهداشت داندان، مراقبت از پوست و جلوگیری از انتشار بیماری های عفونی در مکتب آموزش ببینند. آنها با تناسب به سن خود باید بیولوژی بدانند و اینکه چگونه بدن آنها کار می کند و چگونه نیاز به مراقبت دارد. اطفال خطرات مواد اعتیاد آوری چون سیگار را باید بیاموزند. همچنین آموزش تغذیه سالم و اهمیت مواد غذایی مختلف مهم است. آنها باید درک کنند که رشد طبیعی بدن آنها با دریافت مواد غذایی ضروری امکان پذیر است، لذا باید در انتخاب مواد غذایی خود دقت کرد.

4- تغذیه و نوبت غذایی در مکتب
شاگردان در مکتب حداقل باید یک وعده غذایی دریافت کنند. با احساس گرسنگی نمی توان اشتیاقی برای یادگیری داشت. اگر مکتب توان تهیه غذا برای شاگردان را ندارد، باید فکر راه حل های جایگزین باشد. جلب کمک تاجران یا موسسه های خیریه یا تشکیل صندوق غذایی با کمک ماهیانه والدین می تواند راه حل جایگزین باشد. همچنین به شاگردان باید آموزش داده شود که چگونه می توانند مقداری از مواد غذایی مورد نیازشان را خود کشت کنند. مثلا کشت سبزی های خوردنی در باغچه یا گلدان های خانگی می تواند تجربه مفیدی باشد. سبزیجات حاوی ضروری ترین ویتامین ها و مواد معدنی برای رشد کودکان می باشند. انتخاب مواد غذایی مفید اهمیت فراوانی دارد. چراکه بسیاری از خانواده های با اقتصاد ضعیف بودجه محدود غذایی خود را خرج خرید مواد غذایی با فایده کمتر می کنند.

5- آموزش تندرستی
تشویق اطفال برای پرداختن به سپرت و تمرین های ورزشی یکی از برنامه های صحت مکتب است. تمرین های مرتب ورزشی و بازی های گروهی اطفال را شاداب می کند، مهارت های مدیریتی آنها را تقویت می کند و از استرس های روحی آنها می کاهد. خوب است که تمرین های ورزشی جزو برنامه معمول معلمین و شاگردان قرار گیرد. برای بسیاری از سپرت های مفید به امکانات خاصی نیاز نیست. به طور مثال نرمش های صبحگاهی و دویدن های گروهی می تواند برنامه ریزی شود. ورزش های گروهی می تواند زمینه رقابت سالم بین اطفال را فراهم کند و از خشونت های داخل مکتب تا حدودی بکاهد.

6- مشاوره روان شناسی و سلامت روان اطفال
محیط بی ثبات جامعه و مشکلات احساسی اطفال استرس آنها را افزایش می دهد. رفتار ناسنجیده والدین برای اطفال مشکلات روانی پنهانی را ایجاد می کند. برخوردهای تربیتی غیر علمی در مکاتب می تواند باعث ایجاد زخم های در روان کودک شود که درمان آنها به سادگی امکان ندارد. رفتارهای ناهنجار، مشکلات در یادگیری، اختلال در ایجاد رابطه با همصنفی ها، گوشه گیری و بسیاری مشکلات دیگر اطفال باید توسط روانشناس مورد تحلیل و ریشه یابی قرار گیرد. روانشناس مکتب باید جلسات مشاوره ای را با طفل، والدین و معلمین برگزار کند. به این ترتیب او پس از درک مشکل می تواند به همراه والدین و معلمان راه حل علمی را به اجرا بگزارد و تاثیر روش خود را دنبال و بررسی کند. اگر مکتب توان تامین روانشناس کودک را ندارد، می توان به فکر راه حل های جایگزین بود. راه حل جایگزین می تواند ارسال یکی از معلمین برای تحصیل دوره های آموزشی روانشناسی کودک باشد.

7- سلامت معلمان مکتب
مجریان یک سیستم در ساختن محیط نقش اساسی دارند. مجریان با دانش علمی کافی، تندرستی جسمی و سلامت روانی قادرند تا محیط امنی را برای شاگردان فراهم کنند و برای مشکلات راه حل علمی بیابند. مکتب برای معلمان و مربیان باید زمینه اشتراک در برنامه های سالم تفریحی را فراهم کند. برنامه های آموزشی برای معلمین می تواند با تشویق و تفریح همراه شود تا انگیزه معلمان برای کارکرد موثر بالا رود. همچنین می توان برای معلمین سرویس های صحی ترتیب داد. به عنوان مثال کنترل فشار خون معلمین یا سیمینارهایی برای ترک سیگار و ... می توان فراهم کرد.

8- همکاری با والدین و معلمین
مربی صحت مکتب، فرد مسئول صحت مکتب یا روانشناس مکتب باید در همکاری موثری با معلمان و خصوصا والدین باشد. باید متوجه این نکته بود که بسیاری از مشکلات شاگردان در مکتب منشائ خانگی دارند. برای درک یک مشکل نیاز به اطلاعات دقیق از والدین و معلمان در رابطه به مشکل می باشد. همچنین برای اجرایی کردن یک راه حل علمی نیاز به آگاهی رسانی و همکاری به والدین و معلمین می باشد. محیط مدرسه مکان مناسبی برای برگزاری سمینارهای اگاهی رسانی به والدین و معلمین می باشد.